Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyjątkowa książka napisana przez pacjentkę szpitala psychiatrycznego z lat sześćdziesiątych. Składa się na nią kilka epizodów z ponad dwuletniego pobytu oraz kilka esejów dotyczących zdrowia psychicznego, sposobów rozpoznawania chorób psychicznych zgodnych z ówczesną wiedzą itp.

Bardzo ciekawe postaci, zarówno pacjentek, jak i pielęgniarek oraz lekarzy. Przez całą opowieść przebija się przesłanie jak dziwny splot okoliczności połączony z charakterem tych, którzy mają (teoretycznie) pomagać, może przyczynić się do zamknięcia w zakładzie. Wrażliwa dziewczyna (jak wiele innych), zagubiona w swoim życiu (jak wiele innych), znajduje się w niewłaściwym miejscu i w niewłaściwym czasie. Podpisuje w nieświadomości dokumenty dotyczące ubezwłasnowolnienia i... staje się zależna od łaski i niełaski terapeutów.

Książka poruszyła moje serce. Prawdziwe arcydzieło.

Wyjątkowa książka napisana przez pacjentkę szpitala psychiatrycznego z lat sześćdziesiątych. Składa się na nią kilka epizodów z ponad dwuletniego pobytu oraz kilka esejów dotyczących zdrowia psychicznego, sposobów rozpoznawania chorób psychicznych zgodnych z ówczesną wiedzą itp.

Bardzo c...

Rozwiń

Zwiń

Kontynuacja kultowej Odysei kosmicznej. Jednak mająca mało mocnych stron tak charakterystycznych dla pierwszej części. Pisana zdaje się bez jakiegoś konkretnego ponysłu. Jest niby rozwinięciem tezy o diamentowych jądrach gazowych olbrzymów. W tych miejscach gdzie bezpośrednio odnosi się do tej koncepcji jest nieźle. Można by rozwinąć ten wątek. Niestety, jest on obudowany mało udanymi opowieściami o lądowaniu na komecie i podróżach po Układzie Słonecznym.

Tam gdzie pojawiają się nawiązania do poprzednich części, wraca postać Heywood'a Floyda. Te momenty też są dobre.

Podsumowując, mamy tu nieco groch z kapustą. Jako fan poprzednich części wolałbym, żeby tamte wątki były kontynuowane i rozwijane. Autor zostawił wiele pytań bez odpowiedzi w pierwszej i drugiej książce, a tu gdzieś tam czasem napomyka o nich, ale nie daje się im rozwiązać.

Także całość mocno średnia.

Kontynuacja kultowej Odysei kosmicznej. Jednak mająca mało mocnych stron tak charakterystycznych dla pierwszej części. Pisana zdaje się bez jakiegoś konkretnego ponysłu. Jest niby rozwinięciem tezy o diamentowych jądrach gazowych olbrzymów. W tych miejscach gdzie bezpośrednio odnosi się do...

Rozwiń

Zwiń

Książka sprawiająca wrażenie podsumowania życia Bukowskiego. Pisana mniej wulgarnym językiem niż poprzednie. Posiadająca linearną fabułę. Jak zwykle głównym bohaterem jest Hank Chinasky - alter ego pisarza. Poproszony o napisanie scenariusza do hollywoodzkiego filmu, wpada w spiralę produkcyjnych nieporozumień i zawirowań. Autor parodiuje i wyśmiewa zwyczaje panujące w amerykańskim showbiznesie.

Powieść nie wciągnęła mnie ani nie ubawiła jak poprzednie. To trochę inny Bukowski. Nie wiem czy lepszy, czy gorszy. Warto jednak zapoznać się z taką jego twarzą.

Książka sprawiająca wrażenie podsumowania życia Bukowskiego. Pisana mniej wulgarnym językiem niż poprzednie. Posiadająca linearną fabułę. Jak zwykle głównym bohaterem jest Hank Chinasky - alter ego pisarza. Poproszony o napisanie scenariusza do hollywoodzkiego filmu, wpada w spiralę produk...

Rozwiń

Zwiń

Udana kontynuacja kultowej 2001: Odysei Kosmicznej. Książka trzyma poziom. Przez cały czas panuje tu dość niejasne napięcie. Jak w dobrym kryminale. Całość osłabiają, jak dla mnie, wymyślone fantazyjne opisy europejskich stworzeń. Póki autor trzyma się teorii naukowych i wokół nich kreuje opowieść - jest naprawdę super.

Udana kontynuacja kultowej 2001: Odysei Kosmicznej. Książka trzyma poziom. Przez cały czas panuje tu dość niejasne napięcie. Jak w dobrym kryminale. Całość osłabiają, jak dla mnie, wymyślone fantazyjne opisy europejskich stworzeń. Póki autor trzyma się teorii naukowych i wokół nich kreuje ...

Rozwiń

Zwiń

Nieco wybiórcze biografio-wspomnienia słynnych postaci dawnych lat. Może gdyby o każdej z tych postaci było po 100 stron więcej, całość bardziej by mi się podobała. A tak mam wrażenie prześlizgnięcia się po tych życiorysach.

Nieco wybiórcze biografio-wspomnienia słynnych postaci dawnych lat. Może gdyby o każdej z tych postaci było po 100 stron więcej, całość bardziej by mi się podobała. A tak mam wrażenie prześlizgnięcia się po tych życiorysach.